رواق آفتاب

خصوصیات فراوانی در وجود مقدس قمر بنی هاشم علیه السلام هست که هر کدام  ازآنها برای ما میتواند درسهای جاودان وماندگار باشد. یکی از خصوصیات بارزی که حضرت اباالفضل به آن مزین بودند بصیزت بود.که امروزه از آن به عنوان بصیرت عاشورایی یاد میکنیم که معنای آن این است که انسان حسین و یزید زمان خود رابشناسد.آنچه مهم است دشمن شناسی است همانطور که در زیارت عاشورا هم بیان شده است انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم،لذا در روایات ما از شخصیت حضرت اباالفضل بع عنوان نافذ بصیره یاد شده استو یعنی باتمام وجود ولایت پذیر بود که این جزو خصمصیت بارز آن حضرت می باشدکه از بصیرت وایمان شر چشمه گرفته است.ولایت پذیری به این معنا نیست که فقط به فرمان ولی خدا گوش کنیم،این پایین ترین مرحله ولایت پذیری است که حتی عده ای به همین اندازه پایبند نیستندوحرف خود را به حرف ولایت ترجیح میدهند،ولایت را برای آقایی خود میخواهند تاازاین سفره نان بخورند.ولایت پذیری یعنی تاآخرین قطره خون پای ولایت بایستیم وباتمام وجود در ولایت ذوب شویم وازآن حمایت کنیم چرا که ولایت پذیری را باید با عمق جان در یابیم و امام زمان (عج)ازما این درجه از ولایت پذیری را میخواهد.

زهیر گفت ای بندگان خدا فرزندان فاگمه سلام الله علیها رادوست داشتن ویاری کردن اولی تر است از فرزند سمیه(ابن زیاد)،اگر آنهارا یاری نمیکنید شمارا به خدا پناه میدهم از کشتن ایشان ،به خدا سوگند که یزید از شما راضی شود بی کشتن حسین علیه السلام.

پس شمر تیری به جانب او رها کرد و گفت خاموش باش خدا بانگ و غریو تو را فرو نشاند به بسیاری گناه خود مارا ستوه کردی،

و زهیر رحمه الله با شمر گفت مژده باد تو را به رسوایی روز قیامت و عذابی درد ناک.

شمر گفت :خدا تو وصاحبت را پس از ساعتی خواهد کشت.

زهیر کغت:آیا به مرگ مرا میتر سانی!!به خدا قسم که مرگ نزد من از جاویدان بودن باشما بهتر است. آنگاه رو به مردم دیگر کرد وگفت ای بندگان خدا این مرد درشت بد خوی و اشباه وی شما را فریب ندهند؟!!!،به خدا قسم که به شفاعت محمد صلی الله علیه وآله وسلم نمیرسند آنها که خون ذریه و اهل بیت او را بریزند ویاوران ومدافعان حریم آل محمد را بکشند.

منبع:کتاب دمع السجوم/ترجمه کتاب نفس المهموم/ شیخ عباس قمی/صفحه208

امام علیه السلام به یارانش فرمود:من فردا کشته شوم وهمه بامن کشته شوید واز شما یک تن نماند.یاران گفتند الحمد لله که مارا به یاری کردن تو بنواخت وبه کشته شدن با تو گرامی داشت یابن رسول الله آیا نمی پسندی که باتو باشیم در درجه تو؟فرمود جزاکم الله خیرا خدا شما را جزای نیکو دهد ودعای خیر گفت.

پس قاسم بن الحسن علیه السلام باامام گفت آیا من هم در کشته شدگانم؟دل حسین علیه السلام بر او بسوخت وگفت ای پسرک من مرگ ذر نزد تو چگونه است؟گفت ای عم از انگبین شیرین تر،گفت :آری به خدا سو گند عم تو فدای تو باد تو یکی ازآن مردانی که بامن کشته شوند….

منبع:کتاب نفس المهموم|شیخ عباس قمی|صفحه 197

یکی از درسهای بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسانسازی است ،درس ولایت پذیری است .چرا که کیفیت ولایت پذیری وولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را در هیچ دوره ای نمی توان یافت.همچنان که ولایت گریزی مردم زمان امام حسین علیه السلام نیز مو ضوعی مهم وقابل تامل است.آنچه یاران وفرزندان امام حسین علیه السلام به عنوان ارمغانی بهتر از شهادت درروز عاشورا به دست آوردند کشف رموز ولایت سید الشهدا بوده است.لذا عاشورا نمایش جلوه ای از ولایت امام حسین علیه السلام است.اوست که به عنوان مظهر ولایت حقیقت محمدیه همانند چشمه ای جاری است که آب حیات را به کام تشنگان فیض رحمت میرساند.شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدندوقطعا حماسه بی بدیل عاشورا بدونه یاران اباعبد الله نمیتوانست به اینگونه زیبا وماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود.با تامل در تاریخ اسلام در میابیم که اوج مساله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلا رخ داده است.

عده ای از فرماندهان سپاه عمر سعد از قلپاریان قر آن بودند واهل نماز وتهجد وامام حسین علیه السلام را هم به خوبی میشناختند.ولی در برابر آن حضرت ایستادند وجنگیدند.چرا؟چون ولایت پذیر نبودند.عده ای از افراد همراه امام آمدند ولی به بهانه های مختلف ایشان راتنها گذاشتند،آنهاشیفته دنیا بودند.

در زمان امام حسن مجتبی علیه السلام مردم با آن حضرت عهد میبستند ولی عهد شکنی میکردند،حضرت زینب نگران بودند که مبادا این افراد اندک نیز امام حسین علیه السلام را تنها بگذارند.لذا برخی از یاران که متوجه نگرانی ایشان شدند به نزد اباعبد الله رفته واظهار وفاداری کردند.روز عاشورا اصحاب امام صحنه های زیبایی راخلق کردند،از جمله آنها ماجرای نماز جماعت ظهر عاشورا بود که سعید بن عبد الله برای حفاظت ازامام جان خود را نثار کرد ولحظه شهادت از امام پرسیدند آیا من به تکلیف خود دربرابر شما عمل کردم؟

عاشورا یک واقعه عظیم ومصیبتی سنگین برای همه آزاد مردان جهان است و این واقعه تنها الگوی مسلمانان در جهان اسلام نیست،بلکه همه ادیان جهان از آن الگو می گیرند ،چنانچه گاندی رهبر مردم هند پیروزی قیام خود را الگو برداری از این قیام میداند.

ای حسین ای خون تو آب حیات              مهرتوسرمایه ورمزنجات

خاک کویت آبروی زندگی                   بی هوایت حال ما شرمندگی

کربلا یت میدهد درس وفا                         اولین درس توصدق است وصفا

عشق عاشورایی سوزان ما                       می فروزد شعله ها درجان ما

این دل ازمانیست،زان کربلاست                زین سبب همواره درکام بلاست

آشنای کربلا آسوده نیست                          برتنش پیراهن مردانگی است

از خم خون وشهادت،مستی اش                 برخی فرمان جانان هستی اش

هرکه ازجان عاشق خون خداست               راه او از ذلت وپستی جداست

صد نشان از عشق دارد کوی ما                آبرو از گریه دارد رزی ما

سرخوشانیم از شراب عشق تو                  روزوشب بینیم خواب عشق تو

نغمه نای حقیقت،آشناست                         تار وپودش زآب وخاک کربلاست

شمع جمع عاشقان،نام حسین                     تاابد جاوید،ایام حسین

برگرفته ار کتاب برگ وبار،گزیده اشعار جواد محدثی

خداوند از تو نخواهد پرسید پوست تو چه رنگی بود

از تو خواهد پرسید در دنیا چگونه انسانی بودی؟

خداوند از تو نخواهد پرسید که چه لباس هایی در کمد داشتی

بلکه از تو خواهد پرسید به چند نفر لباس پوشاندی

خداوند از تو نخواهد پرسید زیر بنای خانه ات چند متر بود

ازتو خواهد پرسید به چند نفر در خانه ات خوش امد گفتی؟

خداوند از تو نخواهد پرسید در چه منطقه ای زندگی می کردی

بلکه از تو خواهد پرسید چگونه با همسایگانت رفتار میکردی ؟

خداوند از تو نخواهد پرسید چه مقدار دوست داشتی

بلکه از تو خواهد پرسید برای چند نفر دوست و رفیق بودی؟

خداوند از تو نخواهد پرسید میزان در امد ماهیانه ات چه قدر بود

بلکه از تو خواهد پرسید ایا فقیری را دستگیری کردی؟

خداوند از تو نخواهد پرسید عنوان و شغلی تو چه بود

بلکه از تو خواهد پرسید ایا سزاوار آن بودی و آن را به بهترین نحو انجام دادی؟

خداوند از تو نخواهد پرسید که اتومبیلت چه مدلی بود

بلکه از تو خواهد پرسید چند نفر را که وسیله ی نقلیه نداشتند با اتومبیلت به مقصد رساندی؟

خداوند از تو نخواهد پرسید چرا این قدر طول کشید که به جست و جوی رستگاری بپردازی

بلکه با مهربانی تو را به جای دروازه های جهنمی به عمارت بهشتی خود خواهد برد

خداوند از تو نخواهد پرسید چرا این مطلب را برای دوستانت نخواندی

بلکه خواهد پرسید آیا از خواندن این مطلب برای دیگران در وجود خود احساس شرمندگی می کردید ؟

گویند روزی پادشاهی این سوال برایش پیش می آید و می خواهد بداند که نجس ترین چیزها در دنیای خاکی چیست.
برای همین کار وزیرش را مامور میکند که برود و این نجس ترین نجس ترینها را پیدا کند و در صورتی که آنرا پیدا کند و یا هر کسی که بداند تمام تخت و تاجش را به او بدهد.
وزیر هم عازم سفر می شود و پس از یکسال جستجو و پرس و جو از افراد مختلف به این نتیجه رسید که با توجه به حرفها و صحبتهای مردم باید پاسخ همین مدفوع آدمیزاد اشرف باشد…  .

عازم دیار خود می شود در نزدیکی های شهر چوپانی را می بیند و به خود می گوید بگذار از او هم سؤال کنم، شاید جواب تازه ای داشت.
بعد از صحبت با چوپان، او به وزیر می گوید من جواب را می دانم اما یک شرط دارد.
وزیر نشنیده شرط را می پذیرد چوپان هم می گوید تو باید مدفوع خودت را بخوری.
وزیر آنچنان عصبانی می شود که می خواهد چوپان را بکشد ولی چوپان به او می گوید تو می توانی من را بکشی اما مطمئن باش پاسخی که پیدا کرده ای غلط است تو این کار را بکن اگر جواب قانع کننده ای نشنیدی من را بکش.

خلاصه وزیر به خاطر رسیدن به تاج و تخت هم که شده قبول می کند و آن کار را انجام می دهد.

سپس چوپان به او می گوید: ” کثیف ترین و نجس ترین چیزها طمع است که تو به خاطرش حاضر شدی آنچه را فکر می کردی نجس ترین است بخوری” !!!!